De eerste maand

Het tweede verslag van mijn avonturen in Algerije. Nu ik hier inmiddels een maand ben begin ik me steeds meer te vermaken.
Na anderhalve week in het hotel gewoond te hebben ben ik verhuisd naar een appartement. Dit appartement is de 2e etage van een woonhuis. De begane grond en de eerste verdieping worden door een complete familie bewoond. Tezamen met iemand van Adeco(een nederlands bedrijf dat hier ook werk uitvoert) woon ik in dit appartement. De eerste anderhalve week dat ik hier woonde was dat samen met een pool, nu is het voor 4 weken een Nederlander. Wel gemakkelijker communiceren vooral:)
De eigenaren van het appartement, de familie die beneden woont, zijn erg vriendelijke mensen. De man spreekt een beetje engels, en de vrouw helemaal niet. Ik ben al 2 keer uitgenodigd om op een vrijdag samen te eten. De eerste keer was dat hier thuis, de tweede keer bij een vriend van de huiseigenaar.
In mijn hollandse gedachte dacht ik dat het eten gewoon met de hele familie was.. Nou niet dus haha. De eigenaar(Krimo) was er, tezamen met 5 vrienden en de pool en ik. De rest van de familie zat ergens anders, of was het eten aan het klaarmaken. Die hebben we de hele avond niet gezien. Best apart in mijn ogen, alleen maar de mannen zaten te eten, de vrouwen en kinderen waren niet welkom. Maar dat is hier heel gewoon.
Verder verzorgt de vrouw elke vrijdag couscous voor ons, erg prima, scheelt weer een keertje koken
Want dat is dus wel het grote nadeel van een appartement, ik moet mijn eigen eten verzorgen…Het was wel erg gemakkelijk om gewoon in het hotel naar het restaurant te lopen en aan te schuiven. Geen koken, geen afwas, erg handig!
Gelukkig kun je hier in de buurt ook wel wat te eten krijgen. Er zijn helaas wel erg veel van die fastfood restaurantjes waar je alleen een slecht belegde pizza kunt krijgen, gegrild vlees zonder groente of een te simpele sandwich. Maar na een paar geprobeerd te hebben heb ik nu eentje gevonden die een redelijk fatsoenlijke maaltijd levert. En dit voor nog geen 4 euro
Het uitgaan hier afgelopen week ook even geprobeerd. Nadat ik een belg had ontmoet op een barbeque heeft hij er voor gezorgd dat ik op een of andere maillijst met feestjes kom. Vorige weekend even naar een club geweest. Wel wat anders uitgaan dan in NL, maar op zich wel leuk. En ach, je moet toch wat:P Prijzen tijdens uitgaan zijn wel even anders. Kan ik hier in Dar El Beïda voor nog geen 4 euro eten, kost een biertje tijdens uitgaan zo’n 5/6 euro.
Er is hier dus een redelijk groot verschil tussen arm en rijk. Er is een grote groep mensen die weinig heeft, een kleine middenklasse die het redelijk heeft en een kleine erg rijken. Deze laatste groep kom je dan ook tijdens uitgaan tegen.

Verder ben ik op 30 april nog bij een receptie van de ambassade geweest. Hier waren een handjevol Nederlanders, het grootste deel van de gasten had op een of andere manier wel contact met Nederland, maar was geen Nederlander. Maar wel leuk om onder werktijd (van 12 tot 15) Heineken biertjes te drinken frico kaashapjes en echte bitterballen te eten.

Over werk gesproken, hier heb ik ook steeds meer te doen. Na de eerste anderhalve week vooral wat kennis gemaakt te hebben met alle verschillende mensen. Ben ik nu toch echt wat aan het doen. In het begin van mei kwam er een consultant van Heineken Nederland langs, die heeft mij goed op weg geholpen. Mijn dagelijkse werkzaamheden zijn een aantal dagelijkse vergaderingen bijwonen en daarnaast met veel mensen praten. Dit als doel hun plannen voor de Ramadan revisie te stroomlijnen. Alle verschillende afdelingen hebben allemaal mooie plannen om uit te gaan voeren, maar hier moeten wel de onderdelen voor zijn, en de mankracht. Vooral onderdelen is een groot probleem hier. Onderdelen die niet in Algerije zijn te vinden moeten uit Europa komen. Eerst is er dan een lang bestelproces, en wanneer het eindelijk vervoerd is kan het zo nog eens een paar weken bij de douane liggen.
Verder bemoei ik me nog af en toe met verschillende dingen die mij interesseren Afgelopen week ben ik bezig geweest met preventive maintenance plannen. Er was door een inmiddels niet meer aanwezige planner een begin gemaakt. Volgens een manager was dit al zo goed als af en kon het volgende week zo ingevoerd worden. Dit bleek helaas niet zo te zijn. Dus heb ik een groot deel van mijn tijd besteed met het uitleggen hoe de nieuwe jobplanner deze plannen kan inrichten.
Al met al kom ik mijn dagen wel door. Het gaat allemaal langzamer dan ik wel eens zou willen. Elke ochtend heb ik een hele lijst met dingen in mijn hoofd die ik wil doen die dag, maar het gaat hier allemaal niet zo snel. Tijdens vergaderingen kunnen mensen ook heel lang doorpraten over helemaal niets, en wanneer er dan ook nog arabisch over de tafel gaat moet ik afhaken.
Het frans gaat wel beter nu. Na 6 keer vragen heb ik nu eindelijk franse les. 3 avonden in de week heb ik van 6 tot 8 ’s avonds franse les. 2 uren lang verplicht spreken gaat wel helpen, ik merk nu al dat het begrijpen steeds beter gaat. Ik zal niet volgende week al vloeiend frans spreken, maar het begin is er.
Naast 3 avonden franse les voetbal ik nog een avondje in de week. Met een aantal mensen van de brouwerij spelen we op een straatveldje anderhalf uur voetbal. Erg leuk, en ook nog een beetje beweging. Dan is er nog een avond over van de werkweek, dat is de donderdagavond. Maar op donderdagmiddag is er altijd de ‘afterwork’ borrel, dus deze avond heb ik ook wel wat te doen

Verder heb ik eigenlijk nog geen foto’s gemaakt. Deze week ga ik even een camera kopen. Wanneer ik wat leuke foto’s heb gemaakt zal ik deze ook eens posten
Waarschijnlijk ben ik nog van alles vergeten, maar ik heb er wel weer genoeg van. Het is hier inmiddels ook al weer rond de 27 graden, dus ik ga weer even van het weer genieten

Groetjes en tot de volgende keer.